تأثیر شیوع جهانی بیماری کرونا بر گرایش نظام داوری بین‌المللی به انعقاد موافقت‌نامه‌ها و شروط داوری مجازی و اجرای تعهدات ناشی از آن‌ها
محورهای موضوعی : حقوق مدنی
رضا شهیدی صادقی
1
(دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، گروه حقوق خصوصی، دانشکده علوم انسانی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی ، گرگان، ایران، )
اشرف جنتی
2
(عضو هیئت علمی معارف اسلامی، گروه معارف اسلامی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.)
کلید واژه: داوری مجازی, انعقاد موافقت‌نامه داوری مجازی, درج شرط داوری مجازی, اجرای تعهدات داوری مجازی, بیماری کرونا ,
چکیده مقاله :
داوری ازجمله شیوه‌های حل‌وفصل مسالمت‌آمیز اختلاف در دعاوی ملی و بین‌المللی محسوب می‌شود. در عصر کنونی، مقوله داوری تجاری بین‌المللی به جهت فرآیند رسیدگی سریع و کاهش نسبی هزینه‌های فیصله اختلافات، اهمیت ویژه‌ای یافته که ازجمله مباحث مرتبط با آن، مبحث انعقاد موافقت‌نامه داوری و شرط داوری در فضای مجازی و چگونگی اجرای تعهدات ناشی از آن‌ها در فضای مزبور است. به دلیل چالش‌هایی که در فرآیند انعقاد موافقت‌نامه‌های داوری سنتی تاکنون مطرح بوده و به‌ویژه با شیوع گسترده بیماری کرونا (کووید - 2019) و اختلال در نظم جامعه داوری، مطلوب آن است که انعقاد موافقت‌نامه‌های داوری در فضای مجازی به‌عنوان یک شیوه انعقاد موافقت‌نامه غیرحضوری، گسترش یافته تا تأثیر به سزایی در نظم نوین نظام داوری بین‌المللی داشته و الگوی مناسبی نیز جهت بهبود فرآیند انعقاد موافقت‌نامه‌های حل‌وفصل اختلاف و به‌ویژه موافقت‌نامه‌ها و شروط داوری باشد. پیشرفت در حوزه فناوری فضای مجازی و ایجاد تحول بنیادین در عرصه حقوق داوری بین‌المللی و بالأخص، افزایش سهولت و سرعت تجار طرف اختلاف در فرآیند انعقاد موافقت‌نامه داوری مجازی و درج شرط داوری در قراردادهای مجازی و متعاقب آن، ایفای تعهدات قراردادی ناشی از آن‌ها، هدف نگارش این مقاله است که به روش توصیفی – تحلیلی نگاشته شده است. با وجود این بیماری خطرناک و درنتیجه، بروز چالش‌های جدی در تعامل حضوری مؤثر طرفین درگیر امر داوری با یکدیگر، انعقاد موافقت‌نامه داوری و نیز درج شرط داوری در فضای مجازی و اجرای تعهدات حاصل از آن‌ها از لحاظ قانونی و قضایی امری مجاز می‌باشد، منتها به علت فقدان قوانین و مقررات صریح در بحث مطروحه در حوزه حقوق داخلی، قوانین و مقررات حاکم بر داوری سنتی به مرحله اجرا گذاشته خواهند شد.
Arbitration is one of the methods for the peaceful settlement of disputes in national and international disputes. In the current era, the issue of international commercial arbitration has become especially important due to the speedy settlement process and the relative reduction of dispute resolution costs, including related issues, the issue of concluding an agreement and the clause of virtual arbitration and how to performance its obligations in this space. Due to the challenges in the process of concluding traditional arbitration agreements so far, and especially with the widespread outbreak of coronary disease (Covid-2019) and the disorder in the arbitration community, it is desirable to conclude arbitration agreements in cyberspace as a non-presence agreement. Has been found to have a significant impact on the order of the world arbitration system and is a good model for improving the process of concluding of dispute resolution agreements, and in particular arbitration agreements or clauses. Advances in the field of cyberspace technology and creating a fundamental change in the field of international trade law, in particular, increasing the facility and speed of disputing traders in concluding an arbitration agreement in cyberspace and performance the obligations arising from it, the purpose of writing this article is descriptive-analytical Is written. Despite this dangerous disease and as a result, serious challenges in the effective face-to-face interaction of the parties involved in arbitration, concluding an arbitration agreement and arbitration clause in cyberspace and performance its obligations are legally permissible, but due to lack of explicit rules and regulations. In the discussion of domestic arbitrations, the rules and regulations ruling on traditional arbitration will be inforcemented.
Mafi, Homayoun, (2017), a collection of selected articles in international trade law, Tehran: Majed
Publications, second edition.
Private Law Legal Research Journal, (2012), first half year, number 1, Tehran: Shahr Danesh Legal
Research Institute (Shahr Danesh Institute of Legal Studies and Research).
Hedayati, Vahid, (2014), Arbitration in the German Legal System, Arbitration Rules of the German
Arbitration Institute and the German Arbitration Law, Tehran: Khorsandi Publications, first
edition.
Elsan, Mustafa,(2015) Requesting and Accepting Electronic Transactions, Legal Research Journal, No.
43,
Al-San, Mustafa, (2013), The place of digital signature in the electronic registration of documents, Bar
Association publication, No. 55, 2013.
Elsan, Mustafa, and Dom Yamchi, Amin,(2012), Computer nature and legal aspect of digital signature,
Legal Perspectives Magazine, No. 30 and 31.
Tavakoli, Zahra and Sadat Tabaei, Mahshid,(2014), Legal Validity of Internet Arbitration in International
Business, Azad Journal of Legal Research, Volume 8, Number 28, Summer.
Junidi, Laiya and Masoudi, Reza,(2015), a comparative study of the condition of being in writing in
electronic arbitration agreements, Comparative Law Studies, Volume 7, Number 1.
Rezaei, Ruhollah, (2019), validity of electronic signature according to domestic and international
regulations, Bar Association Monthly, Volume 53, Number 118.
Arbitration Rules, Mediation Rules,(2017), International Court of Arbitration, International Center for
Adr. Leading Dispute Resolution Worldwide. International Chamber of Commerce (ICC) 33-43
avenue du Président Wilson 75116 Paris, France. Date of publication.
Amy, J., Schmitz.(2010), University of Missoury School of Law, Drive – Thru Arbitration in the Digital
Age: Empowering Consumers through Regulated Odr. university of missoury school of Law
scholarship Repository. Faculty publications.
Bernard, H, (2000), What is Online Dispute Resolution? A Guide for Consumers (Brochure Title), ABA
Task Force on Electronic Commerce Draft March and Alternative Dispute Resolution Task.
Fayad, M., Law Graduate, kazzi, H,(2015), Professor of International Economic Law, Lebanese
University Lawyer at the Paris Bar, Electronic Arbitration in Lebanon – Overview and Trends,
Lebanese University.
Herboczkova, J., Česká Republika,(2005), Certain Aspect of online Arbitration, Právnická Fakulta
Masarykovy Univerzity.
Hosking, G and Engholm Cardoso, M., (2020), Pracyical Considerations For Holding A Remote
Arbitration Hearing, Publication forthcoming in the New York Dispute Resolution Lawyer,
Summer Vol. 13 No. 2, a publication of the New York State Bar Association Dispute Resolution
Section.
Http://Alborz.Basijlaw.ir/Story/4472/.24 October 2017.
Http://arbitration.ir/News/Details/1266/ 21 February 2022.
Katsh, E., (2000),the New Frontier Online Adr Becoming a Global Priority Dispute Resolution Magazine,
Mohamed, Abdel Wahab, S.,(2013), ODR and E-Arbitration, Trends & Challenges,.
UNCITRAL,(1988), Convention on International Bills of Exchange and International Promissory Notes,
New York, .
Uncitral, (2012), Digest of Case Law on the Model Law on International Commercial Arbitration. United
Nations Commissions on International Trade Law. New York.
UNCITRAL (1998), Model Law on Electronic Commerce with Guide to Enactment 1996 with Additional
article 5 bis as adopted in 1998.
UNCITRAL , (1985),Model Law on International Commercial Arbitration with Amendments as Adopted
in 2006.
UNCITRAL(1998), Model Law on Electronic Commerce with Guide to Enactment 1996 with Additional
Article 5 Bis as Adopted in 1998.
(United Nations Convention on the Use of Electronic Communications in International Contracts (New
York,2005))Http://Www.Uncitral.org/Uncitral/En/Uncitral_Texts/Electronic_Commerce/2005Convention.hTml. 5 December 2017.